Najważniejsza jest ostatnia baza, i bardzo chciałbym tam już być, zaliczyć ją, i odetchnąć z ulgą, ale nie ma tak łatwo. To długi, wielomiesięczny proces i szereg kolejnych etapów i baz do zdobycia. Zaczyna się od prototypu. 

Dostajesz prototyp, jest zajebisty, jarasz się jak flota Stannisa, bo właśnie w twoje ręce wpadł projekt, który zamienisz w rewelacyjną planszówkę. Ogrywacie go w siedzibie Firmy, ogrywacie na kilku zaprzyjaźnionych grupach focusowych, jest dobrze, wszyscy gratulują, że masz farta, że ktoś przysłał ci naprawdę fajna grę. To baza numer jeden.

Mała sala, łącznie 20 stolików. Wszystko zaopiekowane, zadbane, z drobiną serca ukrytą w każdym dosłownie elemencie – stoły zakryte eleganckimi bordowymi obrusami, ściany ozdobione wydrukami gigantycznych żetonów pochodzących z gier, w salce obok bufet z darmową kawą, herbatą, przekąskami. 

Konwent od fanów, dla fanów. Przekroczyłem próg sali i nagle siup, przeniosło mnie 20 lat wstecz, do czasów konwentów organizowanych przez kluby fantastyki, konwentów niekomercyjnych, konwentów robionych z pasji, konwentów robionych przez fanów dla fanów. 

To się nie miało prawa udać. Byłem co prawda zaciekawiony, zaintrygowany, naprawdę chciałem, żeby było wspaniale, ale projekt był skazany na niepowodzenie. 

Już na wstępie oznamiłem: “Po 45 minutach przestaję słuchać reguł, ja mam swoje limity przyswajania informacji i 45 minut wyznacza ten limit!”

Oczywiście nie zmieścił się w tych 45 minutach, tłumaczył przez kolejny kwadrans, ale ja już nie słuchałem. Jestem osobą słowną – jak mówię, że więcej nie przyswoję, to nie przyswoję. Reguły lądowania wojsk lądowych za pomocą amfibii miałem więc poznać na żywo, gdy latem 1940 roku niemieckie oddziały wylądowały mi na brzegach Plymouth.

Przemek, który tłumaczył nam reguły chciał nam ułatwić rozgrywkę, przygotował trzy kartki formatu A3 z tabelami opisującymi reguły i działania pomniejszych sił konfliktu, Jugosławii, Belgii, Grecji i tuzina innych krajów. Pomoc gracza formatu trzech kartek A3. Jednym pomaga grać. Innym pomaga zejść na zawał jeszcze przed rozpoczęciem gry.

To się dzieje. Dzieje się teraz, na naszych oczach i nie mam już żadnych wątpliwości. Przestrzeliłem kilka razy, wcześniej wieszczyłem już zmiany, ba, starałem się aktywnie je zrealizować, ale szło opornie, ciężko, bez sukcesów, myliłem się. Do siedemnastu razy sztuka. Teraz naprawdę bierzemy te cholerne instrukcje do gier i wywalamy do kosza.