Zrobiłeś grę. Została wydana. Włożyłeś w nią w cholerę roboty, sprawiłeś, że naprawdę jest wyśmienita i co najważniejsze, sprawiłeś, że stała się faktem – ukazała się.

Zrobiłeś to! Gratulacje. Masz pudło w łapach, możesz je położyć na półce i cieszyć oko. Duma rozpiera. Tak?

A ponieważ twoja gra jest rewelacyjna, już nie możesz doczekać się tych wszystich recenzji, opinii, nie możesz się doczekać, by chłonąć reakcje graczy, które niebawem napłyną. O tak, gracze będą cię chwalić, gratulować ci, będzie pięknie.

*

Co możesz teraz zrobić:

Możesz spędzić najbliższe pół roku przed monitorem wyszukując wszystkich opinii, recenzji, dyskusji o grze i chłonąc te informacje.

Albo możesz usiąść na dupie i zabrać się do pracy nad nową grą.

Tak właśnie mają się sprawy.

*

Woody Allen ma w dupie recenzje swoich filmów. Robi film, i odchodzi, zapomina o nim. Zajmuje się kolejnym.

Rzecz w tym, że nie jestem Woody Allen. Jestem wysoki. Przystojny. I nie potrafię tak po prostu odwrócić się i odejść.

Tak więc sprawa ma się tak – albo skończy się ten cały szum wokół Robinsona, albo nie zrobię kolejnej gry.

Halo! Ludzie! Nie mogę się skupić na nowych rzeczach. Proszę!

Kilka dni temu rozpoczęło się głosowanie na Golden Geek Awards – największą i najważniejszą w świecie gier planszowych nagrodę przyznawaną przez graczy. Mamy w środowisku wiele nagród, a za te najważniejsze uznaje się:

Spiel des Jahres – przyznawana w Niemczech nagroda ma najdłuższą tradycję  – pierwszy raz przyznano ją w roku 1979. Ma gigantyczną wartość w Niemczech, kto ją zdobędzie, staje się w jednej chwili autorem bestselleru na rynku niemieckim. Z olbrzymią uwagą i respectem traktowana jest oczywiście na całym świecie.

International Gamers Award – przyznawana przez grupę recenzentów, felietonistów i zaangażowanych w hobby graczy z całego świata. Kapituła liczy 20 członków rozsianych po różnych zakątkach globu. Nagroda przyznawana jest od 2000 roku. Miałem przyjemność i zaszczyt być nominowany do tej nagrody za Strongholda, za Pret-a-Porter oraz za Robinsona.

The Dice Tower Awards – nagroda młoda, przyznawana od 2007 roku. W kapitule nagrody znajdują się osoby związane z siecią The Dice Tower, największym i najsłynniejszym podcastem o grach planszowych. W 2009 roku Portal był nominowany do The Dice Tower awards w kategorii Small Publisher. W ubiegłym roku Robinson otrzymał dwie nominacje do tej nagrody (Gra roku oraz Temat roku).

I wreszcie Golden Geek Award, nagroda, w której kapitułą są użytkownicy serwisu Boardgamegeek. Z jednej strony nagroda młoda, jeszcze bez dużych tradycji (pierwszy raz wręczono ją w 2006 roku), z drugiej rozmach przedsięwziecia robi wrażenie – serwis boardgamegeek skupia blisko 800 tysięcy użytkowników i choć do głosowania uprawnieni są użytkownicy aktywni (tacy, którzy wsparli BGG wpłatą lub posiadają 20 geek goldów) to wielkość tej kapituły i tak robi nieprawdopodobne wrażenie. To głos ludu, głos graczy, głos ludzi, dla których tworzymy gry. Ja sam miałem zaszczyt być nominowany do Golden Geeka w 2010 roku za grę Stronghold oraz w 2011 roku za 51st State.

Jak będzie w tym roku? Do konkursu można nominować wydanego przez Zman Games Robinsona Crusoe oraz wydane przez Portal Games Legacy, Tezeusza oraz Voyage of the Beagle.

Jeśli któraś z tych gier sprawiła wam nieco frajdy w ubiegłym roku, jeśli dobrze się przy którejś z nich bawiliście, jeśli uważacie, że któraś z nich zasługuje na nominację – tu jest link. To czas dla was na działanie. Te kilka kliknięć to bardzo miła forma podziękowania nam za naszą robotę.

Dziękuję.

Siedzimy we czterech i gramy w Tash-Kalar – ja, Michał Oracz, Multi i Walec. Kolejna z nowości Essen 2013 do zbadania i przeanalizowania. Po niecałej godzinie partia kończy się zwycięstwem sojuszu Walca i Multiego. Obu tych gości jest jednak znacznie bardziej podnieconych i uśmiechniętych niż bym się spodziewał. No wiem, wiem, nastukali prezesowi, ale mimo wszystko, kurczę aż takie banany na twarzy?!

– Nie uwierzycie – mówi Walec – ale mam gotowy prototyp dokładnie takiej samej gry. Chciałem ci go pokazać – zwraca się do mnie – po Portalkonie. Jedyna różnica jest taka, że u mnie jest plansza w heksy. Reszta praktycznie jest taka sama.

– Nie uwierzysz – mówi Multi – wstając od stołu i podchodząc do swojego biurka. – ale ja też mam notatki do takiego właśnie prototypu. Chciałem go robić w tym roku.

Pokazuje mi kartkę, a na niej dokładnie to samo co w Tash-kalar, układy pól, i odpowiadające im efekty.

*

Kiedy notujesz pomysł na grę, ktoś inny w zupełnie innym miejscu na tej planecie właśnie nad nim pracuje. Do roboty bracia twórcy, do roboty. Róbcie gry, nie notatki!

Witam w sobotni poranek. Za oknem jak śniegu nie było tak nie ma. Jak ktoś za zimą tęskni, musi jej poszukać w internecie. Na przykład tu, na Hoth, na zdjęciach niesamowitego fotografa kryjącego się pod pseudonimem Avanaut… Zajrzyjcie koniecznie!